Rond de 35 mensen waren aanwezig op de nazorgbijeenkomst op dinsdag 1 oktober, waaronder gelukkig het gehele A1. Hans Posthumus opende deze bijeenkomst door nog even het doel ervan uit te leggen. Het gezamenlijk praten over de emoties die ontstaan zijn na de hartstilstand van Wim Verkijk tijdens het fluiten van de wedstrijd van DSO A1 en de zeer succesvolle reanimatie die daarop direct volgde. Dit alles heeft een enorme impact gehad op iedereen die erbij betrokken was en zelfs op mensen die het pas later hoorden.
Riet Bol en Karin, die de reanimatiecursus gegeven hebben, waren aanwezig om hierbij een stukje sturing te geven. Het is namelijk zo dat eventueel eerdere ervaringen met een dergelijke gebeurtenis, weer naar boven kunnen komen en een belangrijke rol spelen in de persoonlijke verwerking.
Bijzonder was dat veel mensen het tijdsverloop van de gebeurtenis zeer verschillend ervaren hebben. Voor de 1 duurde het een kwartier voordat de ambulance kwam en voor de ander maar 5 minuten. Uiteindelijk was het maar 7 of 8 minuten. Verder werd aangegeven dat mensen verschillend reageren op een dergelijke gebeurtenis. De een zet een knop om en gaat gelijk handelen, de ander bevriest en weet niet wat te doen, ondanks dat ze toch de kennis ervan hebben. Dat maakt het ook zo belangrijk dat veel mensen een reanimatiecursus volgen, zodat er altijd voldoende mensen overblijven om te handelen. Treffende vergelijking was de opmerking dat een ketting zo sterk is als de zwakste schakel. Tijdens de cursus en het oefenen, werden de te nemen acties er werkelijk ingestampt, waardoor nu zonder nadenken gehandeld kon worden.
Bij ons is dit dus allemaal heel goed gegaan. Er werd direct goed en adequaat gehandeld door verschillende mensen van DSO en de tegenpartij Albatros. Zodra Wim neerviel, was er gezien dat zijn ogen wegdraaiden. Gelijk werd er hard geroepen dat 112 gebeld moest worden en de AED gehaald moest worden. Duidelijke instructies, die mensen direct oppakten. En verder liep het als een trein. Zodra Wim weer bijkwam en reageerde, werden er vanuit het veld duimen omhoog gestoken, waardoor er gelijk een stuk spanning wegviel. Wim is zelf uiteindelijk op de brancard geklommen en toen hij het veld werd afgereden, stak ook hij zijn duimen omhoog. Dit hebben veel mensen gezien en als heel fijn ervaren.
Tenslotte kon ik mijn verhaal nog even vertellen, hoe het nu met Wim gaat en hoe wij het ervaren hebben. Allereerst moest ik namens Wim iedereen bedanken voor alle geboden hulp, die van onschatbare waarde bleek te zijn.
En verder hartelijk dank voor de overweldigende blijken van belangstelling die we mochten ontvangen. Dat doet enorm goed. Wim heeft ook aangegeven dat hij strakjes graag het verhaal van de mensen zelf wil horen. Hij heeft van het gehele gebeuren natuurlijk niets meegekregen, maar krijgt nu beetje bij beetje wat informatie. Al die puzzelstukjes wil hij graag horen, om voor hem het plaatje compleet te krijgen.
Verder moet natuurlijk strakjes het vertrouwen, zowel bij Wim als bij alle betrokkenen, weer terugkomen. We hebben aan zijn ziekenhuisbed al grapjes gemaakt dat hij, de eerste keer dat hij weer gaat fluiten, niet het A1 mag fluiten en dat we allemaal langs de lijn gaan staan met een AED koffertje in de hand.
Aan mij werd gevraagd hoe het kwam dat ik zo rustig aan kwam fietsen. Ik werd thuis gebeld dat ik meteen moest komen omdat er iets met Wim was. Dan weet je gelijk dat het niet zijn rug of enkel betreft. Tijdens het fietsen naar de korfbal hoorde ik de sirenes natuurlijk, maar heb ik mezelf niet toegestaan om aan het ergste te denken, omdat je nog niets weet. Je kunt jezelf van te voren helemaal overstuur maken, wat misschien helemaal niet nodig is en daar heeft niemand wat aan. Wel heel fijn was het dat ik aan het hek werd opgewacht met de mededeling dat Wim weer bij kennis was. Geweldig was het om vervolgens Wim al grapjes makend weer te zien. Hij was volledig bij kennis en scherp als altijd. Heel blij zijn we dat zowel Luuk als ik het niet zelf hebben meegemaakt. Ik denk dat de reacties dan anders waren geweest.
Met Wim is het vanaf het moment dat hij bij kennis kwam, goed gegaan, alle te meten waardes waren in orde. Bij aankomst in het ziekenhuis kon er niet gedotterd worden vanwege een obstakel in 1 van zijn aders. Hij is dus aan de apparatuur gelegd op de IC en werd continue in de gaten gehouden. Zondagavond werd hij al naar de zaal gebracht en maandag heeft hij een echo gehad en werd er een foto gemaakt van zijn hart. Daaruit bleek dat zijn hart toch in goede staat was, dus werd er vandaag een fietstest gedaan. Ook deze werd succesvol afgelegd. Ik kreeg een smsje van Wim dat hij de Alpe d’Amphia gehaald had en dat hij trek had in een biertje. Vanmiddag kregen we uitslag van al deze onderzoeken. Ze gaan Wim nu eerst inplannen om nog een keer proberen te dotteren, omdat ze nu meer informatie hebben over de toestand en kwaliteit van zijn hart. En alleen als het dotteren toch niet lukt, dan wordt er een bypass operatie ingepland. Op zich heel positief dus.
Ik hoop dat de informatieavond voor alle aanwezigen een beetje heeft meegeholpen om alles te kunnen verwerken. Bij Albatros hebben ze eveneens een aparte bijeenkomst hierover gehouden, vanwege de impact die dit ook op hun spelers en begeleiders heeft gehad. Dit is een vruchtbare avond gebleken en geeft aan dat ook Albatros een hechte club is. Als mensen er nog over willen praten dan kan dat altijd en schroom niet, om ons daarover aan te spreken. Met het A1 is de afspraak gemaakt dat Wim en ik nog een keer met ze om de tafel gaan zitten. Wim vond dat ook erg fijn om te horen.
Dankbaar zijn we dat we tot zo’n geweldige vereniging mogen behoren, die in goede en in slechte tijden er voor elkaar is. Dit gevoel werd helemaal onderstreept door een opmerking van Riet Bol. Zij vertelde dat haar man Toon altijd zei dat DSO een echte familievereniging is. Zij haalde dan altijd haar schouders op van het zal wel. Nu ze vaker bij ons over de vloer komt, kan ze melden dat ze nu ervaart, wat Toon haar altijd gezegd had. Geweldig toch!!
Hartelijke groeten van Wim, Ria, Tom en Luuk Verkijk
