Donderdag 19 februari was het zover. Als jeugdtrainers van DSO stonden we klaar voor vertrek naar PKC om daar een training bij te wonen van het C1 en C2. De opkomst was, vond ik, matig, maar wat een ervaring. Toen we binnen kwamen was op dat moment het G-team nog aan trainen wat ook erg leuk was om te zien. Allemaal in dezelfde kleding. Echt als een team! En toen, toen startte de C’s.
Niks geen doorloopballen met 2 handen, nee hoor, gewoon met 1 hand. En niet wachten totdat je weer aan de beurt bent… Er lag een ladder klaar, waar je via allerlei looptechnieken overheen moest om daarna je doorloopbal met 1 hand af te maken. Of af te maken wanneer je te laat een bal krijgt dus vanuit een draai in de lucht scoren. Schitterend om te zien! Allerlei oefeningen achter elkaar niet langer dan een minuut of 5. Van showballen tot achteruit stappen tot wegtrekken. Kort maar heel duidelijk… Met een technisch perfect schot.
Nadat er een behoorlijk pittige sprintoefening had plaatsgevonden, kwam ook een stuk krachttraining aan bod. Zoals squats, steunen in plankpositie, springen… Wedstrijdsituaties die nagebootst worden, zoals het houden van een paalpositie, schot op 2,5m met achteruit stappen, dan onder druk. Daarna echt de nadruk op hoe te verdedigen, laag en met gebruik van armen.
Als laatste splitsten de 2 teams voor nog een 4-4. Prachtig om te zien hoe alles op elkaar aansluit. Hoe de overgangen van 4-0 naar 3-1/2-2 plaats vinden. Cross ballen die worden gegooid en dan het feit dat ze allemaal net zo makkelijk met links als met rechts gooien. De nadruk ligt eigenlijk constant op het schot. Een doorloopbal is eigenlijk puur een cadeautje… Duidelijk werd dat elke leeftijd vraagt om een bepaalde manier van trainen.
Daarna was het voor ons nog niet afgelopen. Toen nog een rondleiding gehad door het “bedrijf” PKC. Wat een complex zeg. Aan elk dingetje is gedacht. Een eigen werkplaats waar vrijwilligers voor alle materialen zorgen, een schitterende bestuurskamer, elk team zijn eigen locker voor de ballen en alles digitaal, alles wordt geanalyseerd. Een vereniging die constant vooruit denkt. Die elk kind als individu ziet en leeftijdsgericht en niveau gericht te werk gaat, maar die ook andere verenigingen daarin wil bijstaan. Een vereniging die het goed voor elkaar heeft, maar dit alleen maar voor elkaar heeft kunnen krijgen door al die vrijwilligers waaruit PKC bestaat…. Dat laat weer eens zien hoe belangrijk elke taak bij een vereniging is en een vereniging alleen maar kan bestaan als elke functie is ingevuld!
Toen nog een afsluiting in de schitterende kantine onder het genot van een drankje, zodat we weer vol inspiratie terug naar huis konden vertrekken. Echt voor herhaling vatbaar!
Joyce ten Cate