Het was een mooie zaterdagmiddag, de dag van onze laatste wedstrijd in de zaal. We mochten voor de zesde keer dat hele eind richting Zeeland rijden! Dit keer zouden we tegen de kampioen spelen, waar we 2 weken ervoor met 14-8 van hebben verloren in de Niervaert. We kwamen een half uur voor aanvang van de wedstrijd kwamen we aan, dus we kleedden ons snel om en gingen gelijk bespreken. Er stond voor ons niets meer op het spel, dus we hadden niets te verliezen.
De tegenstander was nog steeds ongeslagen en het mooiste zou zijn om hier verandering in te brengen.
De opstelling was als volgt: De aanval begon met Benjamin, Ben, Bianca en Marjolein en in de verdediging stonden Luuk, Jeroen, Daphne en Jessica. Sander zat reserve en Rob en Mandy zouden pas halverwege de eerste helft aankomen, vanwege de kampioenswedstrijd met het B1.
Na de bespreking was er kort de tijd om warm te lopen en in te schieten. Jessica had echter niet langer nodig, want na 10 passen ging ze door haar enkel heen. Ze kon gelukkig nog wel enigszins lopen, maar dit ging moeizaam.
We begonnen de wedstrijd positief en door een mooi schot van Marjolein kwamen we dan ook snel op 0-1 voorsprong! De doelpunten vielen snel achter elkaar, maar DSO wist de voorsprong te behouden. In het laatste gedeelte van de tweede helft werd het even stil aan de kant van DSO. De bal bleef steeds maar een korte tijd in de aanval en er werden geen doelpunten meer gemaakt. Gelukkig wist ONDO er nog minder van te bakken en dit zorgde voor een ruststand van 4-5 voor DSO.
In de rust werd Jessica gewisseld voor Mandy, omdat ze teveel last had van haar enkel. Dit pakte goed uit, want na het fluitsignaal voor begin van de tweede helft had Mandy al snel een punt gescoord! Kort daarop werd er weer gescoord en na 10 minuten was de stand 4-8.
Sander en Rob worden nu door Peter van de bank gestuurd om warm te lopen, zodat ze nog een kwartier kunnen spelen. 17 Minuten voor tijd staan ze klaar om erin te komen, maar vanaf dat moment besluit de scheidsrechter om 9 minuten lang nergens voor te fluiten! Uiteindelijk werden ze gewisseld voor Benjamin en Ben.
Ondertussen werd er weer een aantal keer gescoord, maar in de laatste 20 seconden wist zelfs Rob de korf te vinden en scoorde dan ook met mooi schot.
Kort daarop volgde het eindsignaal en hadden we de Kampioen ingepakt met 6-10.