Het seizoen is voorbij gevlogen, want alweer de laatste wedstrijd van de veldcompetitie stond op het programma. Een feestelijke dag, want kampioen DSO 2 mocht voor eigen publiek nog een laatste keer een show weggeven. En dat deden ze dan ook. Al snel liepen ze uit naar een duidelijke voorsprong en uiteindelijk was het gat zo groot dat de A’s die reserve zaten ook nog als compleet vak het veld in konden. Een mooie prestatie die uiteraard werd beloond met mooie woorden van de TC en natuurlijk hun namen op de mooie beker van de selectie! Nogmaals van harte gefeliciteerd DSO 2!
Voor DSO 1 was het vooral weer een kwestie van vertrouwen tanken na de domper van vorige week tegen KVK. Door die wedstrijd was het kampioenschap verkeken, want dan zou GoodLuck moeten winnen van KVK en dan zou DSO daarnaast nog een doelsaldo van maarliefst 15 goals moeten goed maken. Oftewel een kans die nihil is. Maar zoals gezegd ging het vooral om weer zelfvertrouwen op te doen en met een goed gevoel richting de zaal te gaan. Met de E’s als team van de week was het weer een mooi feestje, met ook nog eens lekker veel publiek. Dus de ingrediënten voor een mooie wedstrijd waren zeker aanwezig.
DSO startte met Belle in de basis op de plek van Anne die niet fit genoeg was. Verder de bekende namen. Het vlaggenschip kwam een beetje moeizaam op gang, een wedstrijd zonder echte druk blijkt toch wat effect te hebben op de spelers. Maar toen hij er eenmaal in ging, ging het hard met 3 goals in 3 minuten. Verdedigend stond DSO goed en gaf het nagenoeg niets weg, al vliegt er uiteraard wel eens een bal in bij de tegenstander. Luctor kwam terug tot 3-2 en voor DSO was het even zoeken in de aanval. Veel ballen tekort zorgde voor korte aanvallen, toch liep DSO weer uit naar 7-2. Waar de mooie truc bal van Belle zeker wel even benoemd mag worden. Een schot en uitglijder in de verdediging zorgde voor 2 goals voor de bezoekers en zo werd de ruststand 7-4.
4 goals tegen is uiteraard prima, maar 7 goals voor moet beter kunnen. Koppen omhoog houden en elkaar op een positieve manier gaan helpen was de opdracht voor deel 2 van de wedstrijd. Maar DSO kan zich vasthouden aan het feit dat ze eigenlijk altijd beter zijn in de 2e helft. Ook nu was de opstart lastig, want met eerst 1 goal tegen en daarna 1 goal voor in de eerste 13 minuten was het geen jackpot. Maar na de 9-5 schoot de doelpuntenmachine aan want in 4 minuten liep DSO uit naar 12-6. Met nog 12 minuten op de klok nam Rob een time-out. De uitslag van GoodLuck-KVK was bekend en KVK had verloren met 4 punten verschil! Was het dan toch nog mogelijk om kampioen te worden? Om daar nog enige kans op te maken moest DSO dus met minimaal 11 punten verschil winnen, zeker geen eenvoudige opdracht maar wel een mooi doel om naar te werken.
Een opdracht die het vuur volledig deed aanwakkeren, want binnen een minuut scoorde DSO 2x. Verschil 8 goals, nog 3 te gaan. Luctor deed weer wat terug, maar de goals bleven vallen bij DSO. 15-7, 16-7, 17-7, verschil 10 goals nog 1 te gaan. Zou het dan echt gaan lukken? Met nog 6 minuten op de klok leek daar alle kans op, maar alsof het lot er mee speelde stopte de doelpuntenmachine plots weer. Toen Luctor 3 minuten voor tijd de stand weer op 9 verschil zette, bleek de opgave te groot te zijn. Uiteindelijk won DSO dus met 17-8, een mooie ruime overwinning, maar toch met een kleine bittere smaak. En dan komen natuurlijk de “wat als we toen “ en “wat als we daar”, naar boven, maar uiteindelijk mag DSO 1 zeker op een goed seizoen terug kijken waarin veel is geleerd ook over de ploeg en spelers zelf. Een nieuwe opstelling, een nieuwe coach en een nieuw spel en dan wel zo presteren, is iets waar het team zeker trots op mag zijn. Nu genieten van een weekje vrij en daarna weer de zaal in voor de voorbereiding op dat seizoen. Iedereen bedankt voor de support deze veldcompetitie en hopelijk zien we jullie ook in de zaal weer op de tribunes!