DSO Jeugdkamp 2014, het echte verhaal
We hebben eerder deze week het leuke, maar vooral ook lange verhaal van Anton kunnen lezen. Vanuit de kampstaf zelf wil ik dit nog graag aanvullen met het echte verhaal en zoals jullie me kennen zal ik het kort maar krachtig houden.
Ik zou nu kunnen starten met te melden dat we alweer ruim een half jaar met de echte voorbereidingen voor het kamp bezig zijn geweest, bijvoorbeeld thema verzinnen, spellen verzinnen, overige randzaken (opgaven, bus etc.) regelen, maar dat doe ik niet, het gaat hier over het kamp zelf. Natuurlijk wel leuk om te vermelden dat we in de loods van Rob heel leuk 2 avondjes hebben geknutseld, er ging een wereld voor mij open en ging het bijna leuk vinden. Maar eerst de weken voorafgaand aan het kamp. Ik kreeg van veel kanten te horen dat de ouders van de jongste kinderen die meegingen wel erg nerveus waren. Ze vertelden dit wel met het smoesje dat de kinderen zenuwachtig waren, na vertrek van de bus was daar gelukkig al helemaal niets meer van te merken, dus wie was er nu nerveus? We hadden deze keer een nieuwe busmaatschappij, Vos uit Zevenbergen, die ons graag vervoerde met een leuke korting, dus noem ik ze hier even. Dit jaar hebben we sowieso wat kortingen kunnen krijgen, ook van het kamphuis zelf en dus konden we (met korting) een Moonen-luchtkussen huren op zaterdag.
Na een rustige busrit kwamen we om half zeven aan in Loon op Zand en konden we onze bedden opzoeken om op te maken. Ik was natuurlijk niet zo onverstandig om een slaapzak mee te nemen, m’n eigen kussen en dekbedje sliepen ook dit jaar lekker (maar kort). Na aankomst werden de traditionele lekkere dingen die voor de leiding gemaakt zijn in de keuken afgeleverd, waarbij vooral de taart van Frieda en Fabiënne wel heel mooi was. Ik heb natuurlijk niets van de sambalbroodjes van Atie gegeten, die had ik ‘s middags daar al in de keuken zien staan .
Na de opening werd het Middeleeuwenverhaal, dat ook tijdens de playbackshow is vertoond, nog een keertje overgedaan (het gehele verhaal zal ik apart op de site zetten). We zijn nog onder de indruk van het zwaardgevecht tussen Koning Antonius en Koning Rob, waarbij het zwaard van Koning Rob op precies het juiste moment brak, kwaliteit hoor! Het eerste spel staat altijd in het teken van het samenstellen van de teams en dit jaar werd dat met een schildenrace gedaan. De schilden waren vooraf al door koning Rob gemaakt en hoefden alleen nog na enkele eenvoudige spelletjes en een paar snoepjes door de groepen beschilderd te worden. Leuk joh, knutselen.
We zijn door een klein stukje bos naar het dorp gelopen, waarbij het al aardig donker aan het worden was. In het dorp waarde een middeleeuwse ziekte rond; de Zwarte Dood. Gelukkig was er ook een chirurgijn aanwezig. Verder moesten de kinderen nog een paar posten zien te vinden wat niet eenvoudig was. Na anderhalf uur gingen we terug naar het kamphuis om een paar lekkere balletjes gehakt te eten. Vervolgens namen we nog een paar lekkere balletjes gehakt en na het eten van een paar lekkere balletjes gehakt konden de oudere kinderen zich opmaken voor het eerste nachtelijke bosspel. Had ik al vermeld dat we eigenlijk wel veel gehaktballen hebben gegeten? De jongsten mochten naar bed om te slapen, wat vrij goed is gelukt (maar wel kort). De ouderen gingen in het bos los met de kolonisten van DSO, waarbij grondstoffen verzameld moesten worden om wapens te maken. Die hadden we immers nodig om de wrede koning Antonius te gaan verslaan. Na de nodig schrikreacties, gingen we terug naar het kamphuis en stonden nog een paar potjes weerwolven op het menu. Als je dit niet begrijpt…laat dan maar.
Na een korte nachtrust even lekker ontbijten met een eitje en een boterham met pindakaas. Helaas was de pindakaas net op en dus heb ik niet zoveel gegeten. Voor sommige kinderen stond nu het onderdeel op de rol waar ze het meest bang voor waren: corvee. Een woord dat veel schrik aanjaagt en ondanks dat het schema nog bij Anton thuis lag werd dit weer goed ingevuld. Na Generatie Zero en de patatgeneratie denk ik dat we wel kunnen spreken over de afwasmachinegeneratie. Met de hand afwassen en afdrogen is toch wel iets heel vreemds. Net als het aardappelschillen dat ‘s middags werd gedaan, daar hebben ze bijna allemaal thuis iemand voor.
Met een volle buik konden we achter de struikrovers aan, waarbij we onderweg allerlei voorwerpen tegenkomen die de struikrovers zijn verloren, maar ook een viertal posten waar een opdracht moest worden uitgevoerd zoals het blind proeven van lekkere en iets minder lekkere dingen (yoghurt, chocopasta, mosterd, etc.). Nadat we uit het bos terugkwamen dachten we te kunnen zien dat Anton en Ed al aan het koken waren, maar het bleek een brandje in Tilburg te zijn met forse rookontwikkeling, verder niets bijzonders. Na de lunch kon de zeskamp starten. Rob en Jasper hadden hiervoor 7 (!) spelen verzonnen, waarbij vooral de survivalbaan door een zwembadje en potgrond hilarisch was. De zon kwam lekker door en het luchtkussen was ook zeer geschikt om lekker op te chillen.
Het avondprogramma is traditioneel bedoeld voor de bonte avond. Die hadden we deze keer gecombineerd met een driegangendiner, waarbij steeds tussen de gangen door een spel werd gedaan. Zo werden met wc-rollen mooie kastelen gebouwd, toneelstukjes gedaan en liedjes gezongen. Aan het einde van de bonte avond mocht ik de kinderen nog wat alternatieve dansjes aanleren, waarna ze mij ook nog verschillende dansjes lieten zien. Heel moeilijk allemaal. De temperatuur was buiten al behoorlijk gedaald, maar gelukkig blijven mannen altijd jongens en werd door Rob een mooi groot kampvuur gemaakt waar we lekker omheen konden staan en marshmallows eten. De eerste avond is door Mandy het spannende verhaal van de man met de bloedende hand verteld, bij het kampvuur paste het verhaal van de Beerwolf wel heel goed. Als je niet weet wat een Beerwolf is, Google maar eens. Als je het dan nog niet weet, vraag het Rob. Ook nu gingen de jongeren rustig naar bed en de A’s t/m C’s naar hun heksenkring in het bos. Dit jaar mochten we een nieuw stuk bos gebruiken en werd onder leiding van onze dames (natuurlijk!) een spannend heksenspel gedaan, met als afsluiting nightkorfbal.
Ook het DSO kamp ontkomt niet aan de economische realiteit en dus werd op zondagochtend na de wentelteefjes gestart met het ruil, koop en onderhandelspel, ook wel het kastelenspel genoemd omdat bij de diverse kastelen zoveel mogelijk florijnen verdiend moesten worden. Niet alleen de kinderen, maar ook de leiding had hierbij de grootste lol. Wel moest je opletten voor de roofridders. Na dit spel stonden de Boeren en Boerinnen onder leiding van Miranda met een kleine voorsprong bovenaan de ranglijst, bij het laatste spel kon echter nog veel wijzigen. Alleen de laatste plaats stond wel vast, maar dat was eigenlijk op vrijdagmiddag al duidelijk, aangezien Angelique er een traditie van maakt om onderaan te eindigen.
De zondaglunch is traditioneel knakworsten uit het vuistje. We hebben zo wel veel tradities ondertussen (gehaktballetjes, knakworsten), maar dat is ook wel lekker en fijn. Hierna gingen we nog één keer het bos in voor een spel waarbij puzzelstukjes bij de andere teams veroverd moesten worden om uiteindelijk de eigen puzzel te kunnen maken. Rennen, veroveren, gepakt worden en daarna bevrijden dus. De Boeren en Boerinnen konden hun toppositie helaas niet vasthouden en werden op de valreep gepasseerd door de Nonnen en Monniken onder leiding van Daphne, die daarvoor gekozen was omdat ze het meest kuis is.
Na mijn korte eindspeech, waarbij de winnaars een mooie prijs en de wisselbeker hebben gekregen, iedereen een oorkonde met paaseitjes heeft gehad en de grote verloting kwam de bus aanrijden en konden we gelijk instappen. Goede timing van de chauffeur, anders had ik langer moeten praten, niet echt mijn ding.
En toen waren we weer terug in Klundert en was het voorbij. Ik denk dat het een super kamp was, het lijkt ook ieder jaar weer op een andere manier leuk te zijn en daardoor nooit saai voor de kinderen en de leiding. Voor de nieuwe kinderen een hele mooie eerste keer ervaring die nog lang zal bijblijven denk ik. Vervelende kinderen heb ik niet gezien en het is ook nog leuk om ze spelenderwijs wat bij te brengen over de middeleeuwen, maar ook andere dingen zoals corvee, strafcorvee (want dat lukt ook altijd wel) en het opruimen van de kamer. Deze keer hebben we wat meer aandacht aan de aankleding gegeven, terwijl het logo en de creatieve ontwerpen van Rosemarie op eenzame hoogte blijven staan. Als leiding zijn (en blijven?) we een heel goed op elkaar ingespeeld team waarbij we elkaar goed aanvullen.
Het volgende kamp is alweer in principe vastgelegd: vrijdag 1 t/m zondag 3 mei 2015, dus dat weekend kan je vrijhouden. Tenslotte wil ik speciaal Anton en Ed bedanken die in principe gaan stoppen. We hebben mooie jaren met jullie gehad en hopen jullie wat bijgebracht te hebben. Anton heeft in ieder geval leren koken en speechen, iets dat je de rest van je leven en carrière kan blijven gebruiken. Ik vraag me alleen af wat jullie met al die vrije tijd gaan doen?
Allemaal weer heel erg bedankt voor een super weekend, de kookstaf voor het lekkere eten en drinken, alle kinderen voor de inzet en de gemaakte lol, A’s en B’s voor de hulp aan de jongere kinderen, de ouders die het (weer) hebben aangedurfd om de kinderen met ons mee te geven en vooral ook de geweldige leiding. Daar kunnen we trots op zijn!
Patrick
PS: enkele kledingstukken heb ik niet verloot, die liggen in de DSO kantine op de tafel. Neem maar mee als het van jou is.