Op zaterdag 1 december 2012 stond om 15 uur de uitwedstrijd tegen Springfield C1 op het programma voor het C1 van DSO. Weet het C1 deze zaalwedstrijd beter te beeindigen dan de veldcompetitiewedstrijd die tegen hen verloren werd met 2-5?
De titel van dit wedstrijdverslag laat helaas niets te raden over, maar via “lees meer” is wel te lezen met hoeveel strijd dit tot stand is gekomen.
DSO kwam na de peptalk van Miranda en Irene voortvarend uit de startblokken, al was Springfield het eerste team die de score opende. Binnen no-time besloot Menno echter de stand gelijk te trekken met een afstandschot. Springfield werd echter in het zadel geholpen door de zeer partijdige fluitende scheidsrechter die als een soort hulpsinterklaas op erg pietluttige manier 2 strafworpen schonk aan Springfield waarvan er zij er 1 verzilverden. Gelukkig wist het C1 de teleurstelling hiervan om te buigen in een tegendoelpunt, waardoor het 2-2 werd.
Springfield liep uit, met goed korfbal, terwijl het C1 van DSO het geluk (en de springfield-clubscheidsrechter) niet aan haar zijde had. In tegenstelling tot vorige week gingen de kopjes niet hangen, en bleven ze knokken voor iedere bal. Een positief punt dus, ze lieten zich niet door het scoreverloop uit de spreekwoordelijke veld slaan. Ruststand: 7-2
De tweede helft was qua spelbeeld een kopie van de eerste helft. Een onconsequente partijdige scheidsrechter, fysiek spel van Springfield en een DSO C1 dat als leeuwen streed voor iedere bal. Kansen kwamen er over en weer, en beiden wisten er nog 2 te scoren zodat 9-4 op het wedstrijdformulier geschreven kon worden.
Helaas kon deze wedstrijd niet gewonnen worden, mede omdat er door Springfield prima gekorfbald werd, en ons C1 minder geluk had in de kansen. Op werk- en vechtlust was een gelijkspel minimaal verdiend geweest, maar het mocht niet zo zijn.
Laatste noot van de schrijver van het wedstrijdverslag:
Ik heb getwijfeld of ik in het verslag de partijdige stapatsen van de scheidsrechter te beschrijven, want het is zeker niet mijn bedoeling om de collega korfbalvereniging van Springfield in diskrediet te brengen. Maar omdat het inconsequente fluiten van de scheidsrechter een zeer grote stempel op het wedstrijdverloop gedrukt heeft, heb ik toch besloten het in het wedstrijdverslag op te nemen.
Als vereniging moet je je scheidsrechters en vrijwilligers koesteren (want ze doen het toch maar in hun vrije tijd), maar je mag wel verlangen dat er onpartijdig gehandeld mag worden door je vrijwilligers. Deze vrijwillige scheidsrechter van Springfield had dit afgelopen zaterdag (bewust of onbewust) niet in de vingers. Jammer dat scheidsrechters zo’n stempel op een wedstrijd kunnen drukken bij kinderen die tussen 11 en 13 jaar (moeten) zijn. Helaas was dat afgelopen zaterdag wel het geval.
Ik wil niet zeggen dat DSO C1 door het scheidsrechter verloren heeft, maar de wedstrijd had wel een ander verloop kunnen hebben als er een consequentere scheidsrechter de wedstrijd had geleid.
Nogmaals, respect voor alle scheidsrechters die de wedstrijden van onze kinderen in goede banen willen leiden. We moeten blij zijn dat scheidsrechters de wedstrijden van onze kinderen (en spelers) willen leiden. Niemand is perfect en iedereen kan (en mag) fouten maken. Helaas was dit “too much” waardoor ik alsnog besloten heb dit in het verslag mee te nemen.
Geschreven door Ton van Hoof (vader van Menno en Wouter van Hoof)